مقاله بررسی تأثیر فعالیت هوازی معین بر روی سطوح لپتین، انسولین و کورتیزول دختران غیر فعال

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی معین بر میزان لپتین، انسولین و کورتیزول دختران غیر فعال بود. بدین منظور از بین افراد سالم و داوطلب 20 دانشجوی دختر غیر فعال انتخاب شدند. 10 نفر با (وزن: 21/55 کیلوگرم، قد: 15/161 سانتی­متر، سن: 7/22 سال و شاخص تود? بدنی: 17/41 کیلوگرم بر متر مربع) در گروه کنترل و 10 نفر با (وزن: 04/54 کیلوگرم، قد:24/158 سانتی­متر، سن: 9/22 سال و شاخص توده بدنی: 28/41 کیلوگرم بر متر مربع) در گروه تجربی قرار گرفتند. نمونه­های خونی برای تعیین میزان لپتین، انسولین و کورتیزول قبل و بعد از تمرین اخذ شد. سپس گروه تجربی تحت تأثیر برنام? هوازی (دویدن با 70 تا 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) به­مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته برنام? دویدن به مدت 15 دقیقه شروع شد و هر سه جلسه 2 دقیقه به زمان آنها اضافه شد تا اینکه زمان دویدن به 20 دقیقه افزایش یافت سپس تا آخرین جلسه تمرین (پایان هفته ششم) این مدت حفظ گردید. تجزیه و تحلیل داده­ها قبل و بعد از تمرین از طریق آزمون تی مستقل انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد 6 هفته فعالیت هوازی معین بطور غیر­معنی­داری موجب کاهش لپتین پلاسمایی، افزایش انسولین، کاهش کورتیزول و نیز کاهش درصد چربی بدن در گروه تجربی شد. بنابراین می­توان نتیجه گرفت 6 هفته فعالیت هوازی تأثیری بر روی لپتین، انسولین و کورتیزول دختران غیر فعال ندارد احتمال می­دهیم کوچک بودن نمونه که موجب تفاوت معنی­دار داده­ها شده علت آن باشد. (05/0 P=).

کلید واژه­ها: لپتین، انسولین، کورتیزول، فعالیت هوازی، دختران غیر فعال.